Özçekim Dürbünü 2508 Yılında!

Merhaba! Ben dürbün, Özçekim dürbünü! Dürbünler genelde uzakta olan her şeyi açık seçik göstermeye yarar ama bende durumlar biraz farklı. Ben mesafelerde değil; tarihte yolculuk yapıyorum. Benim ayarlarım merceklerimle ilgili değil; tarihle ilgili. Beni nereye fırlatırsanız oraya giderim. Bir bakmışsınız milattan önce bir zamandayım, bir bakmışsınız günümüzden çok uzakta bir çağdayım. Ancak nereye gidersem gideyim, gördüklerimi daima size anlatırım. Nereye gideceğimi siz belirlersiniz; ama bugün bundan tam 490 yıl sonrasına yani 2508’e gidiyorum. Kemerlerinizi bağlayın 5 asır ileriye gidiyoruz, bakalım neler olmuş…

Teknoloji Dili ve Yalnızlık

2018, teknoloji açısından çok geride değildi. Ama buraya gelince, aslında 2018’de teknolojinin ne kadar da geride kaldığını gördüm. Meydanlar, caddeler, evler, binalar… Hepsinin dili var. 2018’de sadece insanlar konuşurdu ve az da olsa konuşabilen yapay zekâlar vardı. Burda her şey konuşuyor. Ağaçlar, binalar, yollar… Her an bir yönlendirme, her an bir izlenme… 2018’de insanın kendiyle yalnız kaldığı zamanlar olurdu. Burada mümkün değil. Meydanlardaki yapay zekâ robotların çokluğu beni çok korkuttu. Belediye işleri, tüm düzenleme ve planlamalar yapay zekâlar tarafından yapılıyor. 2018’de yapay zekâlar, insanların işlerini elinden alacak gibi bir korku vardı. Buraya ilk geldiğimde insanların işleri çoktan ellerinden alınmış diye düşündüm. Ama yapay zekâların tümünün her alanda insan bir yöneticisi olduğunu düşündüğümde çok mutlu oldum. İsteyince her şeyi yapabilen insan, tüm korkularını yenip bu durumu da başarmış… Bir de ben en çok konuşulan dil etkiledi. Teknoloji, ne yazık ki dili de tesiri altına almış. Dildeki teknolojik uyarlama çok dikkatimi çekti.