Ramazan Özel: Hacivat Ve Karagöz Kimdir?

Üç boyutlu filmler, efektler, akla hayale gelmeyen senaryolar, kurgular, milyon dolarlık oyuncular… Tüm bu görsel teknolojinin nimetlerinden yararlanan filmlere, ipek bir kumaşta gerçekleşen gölge oyunuyla meydan okuyarak, nesilden nesile geçerek günümüze kadar gelen Hacivat ve Karagözün hikâyesini sizler için derledik.

 Kim bu Hacivat? Kim bu Karagöz?

Hacivat ve Karagöz’ün aslında kim olduğu, sahiden yaşayıp yaşamadığı, nerede yaşadıkları hala kesin değil. Anlatılanların çoğu rivayet olarak kalmakta. Karagöz ve Hacivat’ın hikâyesi taa Orhan Gazi dönemine dayanmakta.

Hacivat ve Karagöz birer işçi!

Rivayete göre, Hacivat ve Karagöz Bursa’daki Ulucami inşaatında çalışan iki elemandır. Kendileri o kadar komiklerdir ki ve sohbetleri o kadar tatlıdır ki tüm işçileri sohbetleriyle eğlendiriyorlardı. Ancak bu özellikleri de sonlarını da getirdi.

Edilen sohbetler inşaatı aksattı!

Hacivat ve Karagöz’ün sohbetlerine gülmekten kendilerini alamayan işçiler yüzünden inşaat aksar. Camiinin inşaatındaki aksamalar nedeniyle sinirlenen Orhan Gazi sebebinin caminin mimarına sorar. Mimar aksamanın sebebinin Hacivat ve Karagöz olduğunu söyler.

Camiinin aksamasının cezası büyüktür!

Hacivat ve Karagöz’ün çalışmadığı gibi diğer işçilerinin de çalışmasını engellediklerini Orhan Gazi’ye söyleyen mimar, tüm suçu Hacivat ve Karagöz’e atar. Orhan Gazi, Hacivat ve Karagöz’ün idam edilmesine karar verir, inşaatın yavaş ilerlemesinden sorumlu tutulup idam edilirler.

Orhan Gazi pişman olur.

Hacivat ve Karagöz’ün ölümünden sonra vicdan azabı çekmeye başlayan Orhan Gazi, rüyalarında hep ikiliyi görmeye başlar. Şeyh Küşteri’yi huzuruna çağıran Orhan Gazi bu durumu paylaşır. Şeyh Küşteri, bu dünyanın fani olduğunu, Karagöz’ün de Hacivat’ın da fani olduğunu, üzülmemesi gerektiğini, söyler. Eğer isterse her ikisini de yaşatabileceğini söyler. İpek şalını bir çerçeveye gerer ve ilk Hacivat ve Karagöz gösterisini gerçekleştirir.

Gösteri Orhan Gazi’nin çok hoşuna gider.

Gösteriyi çok seven ve idam edilen iki işçisinin bu şekilde anılmasını çok beğenen Orhan Gazi, bu gösterilerin hep devam etmesini emreder ve gösteriler günümüze kadar gelir.