Çöpteki Oyuncakları Yeniden Tasarlayıp Kimsesiz Çocuklara Dağıtan Adam ve Annesinin Hikâyesi

Tekerleği kırılmış bir araba… Kolu kopmuş bir bebek… Kırılmış, bozulmuş ve artık “çöp olmuş” oyuncaklar… Siz onlara çöp gözüyle bakıyor olabilirsiniz. Ancak Muammer Kavazoğlu ve annesi, bu oyuncaklara çöp gözüyle bakmıyor. O, bu oyuncaklara bir “umut” gözüyle bakıyor ve oyuncakları kimsesiz çocuklar için âdeta baştan tasarlıyor.

Muammer Kavazoğlu, Bursa’nın Orhangazi ilçesinde yaşayan bir vatandaş idi. Bir gün bir çöp kovasında 30’a yakın oyuncak buldu. Oyuncakların çoğu kırık-döküktü. Oyuncakları alıp işyerine getirdi ve tamir etmeye başladı.

30 oyuncağı da tamir etmiş ve neredeyse sıfır hale getirmişti. Ancak bu oyuncaklara ne yapacağını henüz bilmiyordu. O zamanlar tüm Türkiye’yi umutlandıran bir projenin adımlarını atacağını henüz bilmiyordu.

Tamir ettiği oyuncakları çevresindeki çocuklara hediye etmeye başladı. Çocukların sevinçlerini ve mutluluğunu görmek ona ilham oldu. Artık kararını vermişti. “Bunu yapacağım!” dedi ve projesini hayata geçirdi.

“Atma! Tamir olsun, Çocuklara Umut olsun” isimli bir proje başlattı. Bu projeyle çöpe atılacak oyuncakların geri dönüşümünü sağlamayı hedefledi.

Projeyi hayata geçirmek için kendine bir dükkân kiraladı. Bu dükkânda annesiyle birlikte Türkiye’nin dört bir yanından kargoyla gelen oyuncakları tamir etmeye başladı.

Annesinin de yardımıyla oyuncakları topluyor tamir ediyor; sıfır hale getiriyor ve hiçbir maddi getiri talep etmeden kimsesiz çocuklara ulaştırıyordu. Bu süre zarfında 2 bin 50 oyuncağı yenileyerek çocuklara ulaştırdı.

“Burada plastik, ahşap, pelüş ve elektronik oyuncaklar tamir ediliyor. Sonrasında tamir edilen oyuncakların bakım ve temizliği yapılıyor. Son olarak da yenilenen oyuncaklar paketlenerek gönderime hazır hale getiriliyor. Hediye paketi yapılan oyuncak, çocuklara gönderiliyor.”

Daha fazla çocuğa ulaşmak isteyen Muammer Kavazoğlu, projesine sponsor arıyor. Öyle ki Aleyna Tilki de oyuncaklarını bu projeye bağışlayacak.

“Oyuncaklardan çok yırtık olanları söküyorum ve yeniden dikiyorum. Pelüşların içini boşaltıp kılıflarını makineye atıyorum sonra yeniden dolduruyorum. Kolu olmayan oyuncaklara kol dikiyorum. Gözü olmayanlara göz takıyoruz. Dikiş makinem vardı bozuldu artık elimle dikiyorum. Elbisesi olmayan bebeklere elbise dikiyorum. Bebeklerin saçları çok karışıyor onları yumuşatıcıyla yıkayıp tarıyorum.”