Ahmed Paşa’yı Zindandan Kurtaran Şiir: Kerem Kasidesi

“Ey muhit-i keremin katresi umman-ı kerem”

Yedikule Zindanları’nda Bir Ahmed Paşa

Güzellik, tabiat, aşk şiirleri yazan Ahmed Paşa; sarayın gözdelerinden birine âşık olmuş. Bu durum, saray içi huzuru biraz bozmuş. Fatih Sultan Mehmet her ne kadar Ahmed Paşa’yı çok sevse de bu hareketi saray gelenek ve göreneklerine ters görmüş ve onu Yedikule Zindanları’na attırmak zorunda kalmış.

Zindanda Acı Dolu Günler

Ahmed Paşa, Yedikule Zindanları’nda çok zor günler geçirir, aklında daima ölüm korkusu vardır. Ve sonunda aklına kaleminin gücü gelir ve bağışlanmak için bir kaside yazmaya başlar. Yazdığı bu kaside, meşhur “kerem” redifli kasideden başkası değildir.

Ahmed Paşa’nın Son Arzusu

Ahmed Paşa, şiiri bitirdikten sonra görevlilerden son arzusu olarak şiiri padişaha ulaştırmalarını ister. Şiir, padişaha ulaşır…

Bir Aşk Adamına Zarar Veremeyiz

Şiir, Fatih Sultan Mehmet’e ulaşır. Kendisi de bir şair olan Fatih Sultan Mehmet,” Ey muhit-i keremin katresi umman-ı kerem” dizesiyle başlayan Kerem Kasidesi’ni okuyunca “Böyle güzel şiirler yazabilen bir aşk adamına biz zarar vermemeliyiz.” Diyerek şairi affeder. Ahmed Paşa, saraydaki görevine geri getirilir.

Kerem Kasidesi

Ey muhit-i keremin katresi umman-ı kerem

Bağ-ı cud ebr-i kefinden dolu baran-ı kerem

Ayağı toprağıdır cevher-i iksir-i hayat

Asitanı tozudur sürme-yi ayan-ı kerem

Açılır hulk-ı nesimiyle gül-i gülşen-i cud

Bezenir lütf-i zülaliyle gülistan-ı kerem

Gün gibi saltanatın topu göğe ağsa ne ta’n

Sana sunuldu bu meydanda çü çevgan-ı kerem

Kul hata etse nola aff-ı şehinşah kanı

Tutalım iki elim kandayımış hani kerem

Ahmedim gam makası kesti dilim şem’ gibi

Sana ruşen diyemez halini sultan-ı kerem