Çekirdek Yemeyi Bir Kez Başladığımızda Niçin Bırakamıyoruz?

Elimize bir aldığımızda bir daha hiç bırakamadığımız efsane kuruyemişimiz çekirdeği bilirsiniz… Bazen bir dost sohbetinde, bazen bir film eşliğinde her zaman yanımızda olan çekirdek… Ona bir deyim bile bulduk, “çitlemek” Sizce onu elimizden neden bırakamayıp alışkanlık haline getiriyoruz? İşte rivayetler, işte yorumlar, en doğrusunu siz seçin…

*Tüm bunların bir rivayet ve çıkarım olduğunu bir kez daha hatırlatalım.

Vücut yağı sever ve çekirdeğin içerisindeki yağ da vücudu daha çok yemeye, daha çok yemeye, daha çok yemeye teşvik eder.

Karşınızda biri çekirdek yediği zaman ister istemez sizi de teşvik eder ve yemeye başlarsınız.

Çekirdekten çıkan “çit-çit” sesi hoşunuza gider ve devam edersiniz.

Çekirdeğe ulaşmak için bir çaba sarf edilmesi (kabuğunu çıkarmak gibi), eğlenceli bir hal alır.

Çekirdek bir ağız alışkanlığı olur ve tıpkı alışılmış kelimeler gibi öyle kolay bırakılmaz.

Çekirdek her ne kadar çok gözükse de aslında doymuşluk hissi vermez. Böylece çekirdeğin devamı gelir, gelir, gelir.

Çekirdeğin bol tuzlu tadı, dudakları yaktıkça yemeye devam edersiniz.

E, lezzetine değinmesek olmaz. Yendikçe yenmesinin sebebi birazcık da lezzetinde…