Çiçekler Artık Bensiz Açacak! Ölüm Yıl Dönümünde Şiirimizin Zarif Abisi Cahit Zarifoğlu

O, Türk şiirinin “Zarif” abisi, Yedi Güzel Adam’ın bir tanesi… Bir başkasının acısını kendi acısı bilmede bir ideoloji…. O Cahit Zarifoğlu. Yüzünde hep aynı hüzünlü ifade, dilinde hep birbirinden güzel kelime… Onun satırlarındaki hüzün, tüm dünyanın hüznü. Filistin’de ağlayan bir çocuğun hıçkırıkları onun dizeleri. Dünyadaki zulmün kelimeye dönüşmüş hali onunki.

Güreşe büyük bir ilgisi vardı. Soyadı zarif olsa da kendisi güreş sporunda hoyrattı. Güreş yaparkenki azmi, görenleri şaşırtırdı. Öyle ki Alâeddin Özdenören onun için “Cahit, şiir gibi güreş tutardı.” demişti.

 

Pilot Olamadı… Şair Oldu!

Güreş haricindeki bir diğer ilgisi de pilotluktu. Bir pilot olup mavinin içinde kaybolmayı istedi. Bu hayalini gerçekleştirmek üzere bir uçuş dersine katılmak istedi. Ancak hevesi kursağında kaldı. Sağlık kontrolünde kulağında ve gözünde rahatsızlık çıktı. Pilot olamazdı. Şair oldu.

Günlükler tuttu. O günlüklerden birine yazdığı bir cümle, yıllar sonra günümüzün özeti oldu: “Ne çok acı var!”

Hiçbir zulmü, hiçbir hüznü unutmadı. Bayramda bile tüm dünyadaki eziyetlere seslendi:

 

“Büyüklerin ellerinden,

Küçüklerin gözlerinden,

Beyrut’un toprağından,

Bosna’nın bayrağından,

Ebu Zerr’in yalnızlığından,

Bilal-i Habeş’in ilk ezanından,

Tarık bin Ziyad’ın kılıcından,

Filistin’li Cafer’in haykırışından,

Gazze’nin gözyaşından öpüyoruz…

 

İyi bayramlar meleklerin şehri Gazze

İyi bayramlar utancımız, açlığımız Afrika

İyi bayramlar Ömer Muhtar’ın soylu çocukları

İyi bayramlar acının ölümün ülkesi Suriye

İyi bayramlar kırılganlıklar, üzüntüler

İyi bayramlar ey Hüzün!”

Bugünün Adı…

O dönem Paris’te bulunan Cemal Süreya’ya yazdığı bir mektupta, “İstanbul’a döndüğünüzde sizinle ev tutup birlikte oturabilir miyiz?” dedi. Cemal Süreya, onu tanımıyordu. Zor bir dönemden geçen Süreya, onun mektubuna dönmedi.  Sonradan tanıştılar…  O ölünce yayınladığı mektupta şöyle dedi:

“Cahit Zarifoğlu ölmüş… Bugünün adı bu olacakmış.”

Eşi Berat Hanım’ı Zarifoğlu’na büyük üstat Necip Fazıl Kısakürek ister, hatta nikâh şahidi oldu.

Çiçekler Bensiz Açacak…

Ölümünün yaklaşmakta olduğu hastalık günlerinden birinde arkadaşı ve Yedi Güzel Adam’dan bir olan Erdem Beyazıt’a şöyle dedi:

“Erdem… Çiçekler artık bensiz açacak…”

O Cahit Zarifoğlu. 31 yıl önce kanser sebebiyle aramızdan bedenen ayrıldı. 31 yıldır çiçekler onsuz açtı belki. Ama ne satırları, ne hüznü, ne vefası hiç unutulmadı. O, hepimizin zarif abisi, o Türk Edebiyatının zarif abisi…

Saygı, rahmet ve özlemle anıyoruz…